Śmieszne sytuacje, zdarzenia

Z opowieści motorniczych...
Pewnego dnia, gdzieś lata wstecz mijanka tramwajowa, ulica dzisiejsza Legionów, motorniczy oczekuje na tramwaj który ma przyjechać z Tarpna.
Czeka. Czeka i czeka. Zbulwersowani oczekiwaniem pasażerowie zaczynają głośno dyskutować, o tym co dzieje sie z mającym przybyć tramwajem.
W końcu jakaś kobietka nie wytrzymuje i podchodzi do kabiny motorniczego i pyta go jak długo będzie czekał i kiedy zamierza pojechać.
Motorniczy grzecznie tłumacząc, poinformował pasażerkę o sytuacji.
Ona zaś szepcząc coś pyta wprost "...a nie może Pan zadzwonić?".
Na to motorniczy długo nie zastanawiając się wciska przycisk, który doskonale znają pasażerowie podróżujący tramwajami - przycisk dzwonka.
Taka śmieszna historyjka.
Z tego co wiem Robson dysponuje wieloma innymi, może ciekawszymi i śmieszniejszymi historiami.

Rozumiem, że te historyjki "oparte" są na faktach Very Happy

Oczywiście, słuchałem relacji z zajścia od motorniczego. No chyba że bujał...

Amax, czuję się wywołany do tablicy Wink

. No to może taka historyjka. Era Autosanów. Jako kierowca pracuje 24- leni gość, który wygląda jak trzynastolatek. Dostaje ksywkę "Dzidźka". Jest lato. Ma przerwę na Placu. Jest gorąco, więc idzie kupić loda, oprócz tego ubrany jest w krótkie spodenki. Wraca z tym lodem do autobusu. Siada za kółkiem. A do niego starszy gość: Wyjdź stąd chłopcze, bo jak przyjdzie kierowca to ci się oberwie. "Dzidźka" na to: To ja jestem kierowca. Odpala maszynę. Starszy gość wysiada z autobusu i powiadamia MO o porwaniu przez nieletniego autobusu MPK. Co się wtedy działo. Radiowozy szukają "porywacza" po całym mieście. W końu zatrzymują autobus i sprawa się wyjaśnia.

Ha ha ha! Przyznam się że nie znałem tej przypowieści. Wiem że było jakichś klika zdarzeń typu "porwania" Smile

, ale szczegóły nie za bardzo mi są znane.
Śmieszne też jest spalenie autobusu przy Remizie Strażackiej w Rudzie, może napiszesz szczególiki?

Sam fakt spłonięcia autobusu nie należy raczej do zabawnych. Ale okoliczności tego zdarzania, a raczej miejsce można do takich zaliczyć. Mogę tylko dodać, że miało to miejsce latem 1978 roku, płonący autobus to był Autosan #103, który spłonął doszczętnie, bo strażacy nie zdążyli... Wrak Autosana został tam na miejscu w Rudzie dokładnie, ze wszystkich stron sfocony. Ale fotki gdzieś zaginęły ... Szkoda.

Robson, może opiszesz, jak jeden z kierowców "udawał" pasażera ?

Pierwszy kurs z Placu do Mniszka. Kierowca wcześniej Autosanem zajeżdża na przystanek. Ludzi jeszcze nie ma. Bierze więc gazetę i siada na siedzenie pasażera. Czyta. W międzyczasie autobus się zapełnia pasażerami. Czas odjazdu. Pasażerowie: "Nie ma kierowcy...?, Gdzie on jest..?" itd. Wtedy on wstaje i mówi "Co to?... Nie ma kierowcy...? To może ja pojadę?...Chyba sobie poradzę...", siada za kółkiem, nieporadnie próbując uruchomić autobus. W końcu mu się "udaje". "No - mówi- udało się... No to jedziem"... Pasażerowie jak to usłyszeli, jak wydarli z tego autobusu. Mało drzwi nie wyrwali...

Gość

No niezłe, niezłe - a może Amax podzieli się przypowieścią "KAŁUŻA"